De fiets kraakt al een tijdje; eigenlijk maakt de fiets al heel lang wel eens wat veel geluid. De laatste weken/maanden echter dusdanig erg dat ik niet eens meer hoefde te bellen als ik wilde passeren. Zadelpen en pashuls invetten met montagevet verhielp het mankement weer even, maar na enkele 10-tallen kilometers was het geluid weer terug.

Zo ook gisteren, en onder luid gekraak daalde ik de helling af richting Salo. Vandaag besloot ik de boel weer in te vetten. Tot mijn grote schrik constateerde ik een scheur van 5 cm in het frame, aan beide zijdes. Met dezelfde fiets had ik gisteren nog een foto-finish geprobeerd bij de flitspalen van Salo! Maar niet aan denken wat daar mis had kunnen gaan.

Ruim 20.000 km op de teller, toch had ik dit niet verwacht van een aluminium frame. Is er vorig jaar toch een haarscheurtje ontstaan bij de aanrijding met de hond? Is het metaalmoeheid, of een slechte las? En waarom heb ik dit niet eerder gezien, en waarom heeft de fietsenmaker het ook gemist? Mogelijk heeft de lak het heel lang verborgen, nu zijn echter duidelijk 2 scheuren zichtbaar.

Dat wordt dus zoeken naar een nieuwe fiets; tot die tijd behelpen met de toerfiets. Adviezen en tips zijn welkom. Met weemoed neem ik afscheid van mijn “roze” fiets. 6 keer Amstel Gold, 5 keer Limburgs mooiste, een aantal Jan Janssens, 2 keer de Schuttevaerrace, vakantie-tochten, en als hoogtepunt de 175 km Luik Bastenaken.

Adieu!