Sleutelbeenfractuur

Dagboek

SlipgevaarOp dinsdag 26 februari, 830 ’s ochtends, ga ik met de fiets onderuit, op weg naar mijn werk (in Düsseldorf). Gezien de pijn in mijn schouder probeer ik direct of hier iets scheef zit, maar de bekende bobbel van mijn vorige breuk zit muurvast. Enigszins gerustgesteld fiets ik voorzichtig verder, de rugzak omhouden lukt echter niet meer, te pijnlijk, deze gaat onder de snelbinder. In het ziekenhuis vertelt de arts mij een paar uur later, dat hij goed nieuws heeft. Het is een nette breuk, er is niks verschoven. Tja, wat je goed noemt. De geruststellende woorden na iedere ramp; het had altijd erger gekund…

2012-06-23 Jan Janssen (5)Ik zie mijn wielerseizoen in duigen vallen, de meest optimistische voorspelling is 4 weken genezing, 4 weken revalidatie, 4 weken volledig herstel, en dan nog 4 weken in conditie komen en specifiek weer focus op fietsen. Ofwel, met de Jan Janssen in juni ben ik er misschien weer bij. Het Schuttevaerteam wordt gewaarschuwd, wellicht dat er een andere fietser gevonden moet worden.

Week 1 – 26 februari 2013

Oude en nieuwe fractuur.

Oude en nieuwe fractuur.

In 1980 heb ik hetzelfde sleutelbeen al eens gebroken. De genezing duurde toen 3 maanden, voor mij reden om mij nu goed voor te bereiden op alle doktersbezoeken. Op de foto is goed te zien hoe het in 1980 is misgegaan, en ook waarom de artsen mij zeggen dat het er nu toch echt beter uitziet.

Sleutelbeen

De fraktuur onder een andere hoek.

Het blauwe deel toont de oude breuk; een wonder dat dat aan mekaar vast zit! Het rode deel is de nauwelijks zichtbare nieuwe breuk (zoiets dus). Op de tweede röntgenfoto zijn de botbreuken onder een andere hoek te zien; de oude breuk is op 2 punten aan elkaar gegroeid, met een gapend gat ertussen. De nieuwe breuk is op deze plaat veel groter, ik denk omdat ik mijn arm voor de borst moest draaien, waardoor je de breuk opentrekt (pijnlijk…). De 2nd opinion deze week bij de chirurg mislukt helaas, ik krijg enkel een gesprek met een assistent, die eveneens afraadt te opereren, maar het uiteindelijke oordeel liever aan de trauma-chirurg overlaat. Wordt vervolgd. Het slapen gaat geleidelijk iets beter, hoewel ik nog steeds vaak op mijn (gezonde)schouder lig.

pillsNaast het mechanische aspect zoek ik ook uit wat je met voeding & vitaminen kunt doen. Met name ook omdat de huisarts botontkalking meende te zien op de foto’s. (gelukkig is hij tot nu de enige). En dus gebruik ik Vitamine D met Calcium, Magnesium, Zink, hoge doses vitamine A, B, C, E, normale dosis multi-vitamine (met o.a. K) & mineralen.

fruitAlleen Boor ontbreekt in al mijn potjes, tot mijn vreugde blijkt dit in hoge doses in rode wijn aanwezig te zijn. Daarnaast extra dagelijks verse jus d’orange, yoghurt, groene groentes, kaas. En verder gewoon gevarieerd.

Week 2 – 5 maart 2013

Nadat ook de fysiotherapeut heeft aangegeven dat ik toch echt het best half zittend moet slapen, wordt er een elektrisch verstelbare lattenbodem aangeschaft. Ook krijg ik een eerste set oefeningen mee. De elleboog en schouder mogen niet verstijven, daarnaast is de biceps al aan het verkorten. Het zittend slapen lukt nu veel beter, ik slaap een gat in de dag.
medi_arm_fix De rest van de week verloopt afwisselend, soms een goede nacht, dan weer slecht. Sommige dagen redelijk pijnvrij, andere dagen meer pijn, zowel in spieren als op de breuk zelf.

De fysiotherapeut verbaast zich over mijn fraaie mitella; deze heb ik in het ziekenhuis in Düsseldorf meegekregen. Blijkbaar is de eenvoudige sling nog steeds in gebruik in de meeste Nederlandse ziekenhuizen; uit mijn ervaring een onding.